Roberto é un neno namorado dos trens eléctricos que, aos poucos, o seu pai lle vai traendo da capital. Os pais déronlle un cuarto para que arme alí o seu mini-mundo ferroviario. E alí o ten, é o Liliput do cuarto de riba. Como acaba Roberto e os seus trens?
O Estrella de Galicia foi un tren que durante moitos anos carrexou persoas entre Galiza e mais Catalunya. Neses vagóns, nesas longas noites mangados de historias inzaron asentos e conversas.
O libro E agora pasa un tren, de Lito Caramés (BiblosClube) mostra 20 relatos que teñen o tren como protagonista principal, xa de maneira realista, xa unha miga máis fantástica.
O día 9 de decembro de 2010 presentouse o libro no centro cultural da Deputación de Ourense, a carón da COFEPO (Colección Fernández Pacheco Outeiriño), que é a colección de trens a escala máis grande de todas as expostas en Europa.
Ao galego polo teatro
Outro artigo sobre Furafollas en La voz de Galicia (15 de xuño de 2010)
Galegos, africanos, cataláns e amantes da escena e das artes plásticas únense nos Furafollas para promocionar as culturas galega e catalá desde 1997
Ana Escourido, actriz e filóloga en Cataluña, saíu a escena no Centro Galego de Barcelona como parte do acto en homenaxe ao poeta Uxío Novoneyra que coordinaba a agrupación teatral Furafollas. Ana contou que nos seus tempos de investigadora en Galicia chegou a unha aldea do Courel para estudar os trazos orais do galego desta zona e que lle preguntou a unha anciá: «Perdoe, ¿é isto Formigueiros?». «Será», respondeu a anciá.
Será, será? ¿Como que será? Cen matices da idiosincrasia galega perfilados nunha soa palabra. Aquela anciá retranqueira contoulle a Ana a lenda dunha tal Ilda, que anos máis tarde ela atoparía, escrita por Novoneyra, nunha librería antiga de Santiago? Ou non. Isto é teatro. Furafollas 100%. Galegos e cataláns que escriben, escenifican, contan e fabrican produtos culturais. «Que importa que as historias sexan verdade ou non, ou importante é que haxa xente disposta a escoitalas», di Anxo Baranga, alma máter de Furafollas.
Artigo en El Pais sobre os Furafollas
Neste enlace podedes ler o artigo que saíu publicado hoxe en El Pais sobre Furafollas Agrupación Teatral.
Un adianto:
O bandido (Lito) se acerca a Cores (Alba) empuñando lo que parece una hoz de plástico. Cores pliega sus piernas para recibir el “golpe mortal” de su compañero y cae al suelo fulminada. Mientras, Gripe A (Enric), con un pañuelo de papel en la mano y su nariz teñida de rojo, arranca a toser sobre las caras de Xepe y de Anxo, que comienzan a emitir escandalosos estornudos al tiempo que tambalean sus cuerpos por la estancia. No es ninguna representación teatral. Un set de maquillaje, algunos trapos sacados del caixón dos trebellos y, sobre todo, mucha improvisación les han bastado a los Furafollas para sacar su lado más satírico y posar para la cámara. En unos minutos, el fotógrafo se ve a sí mismo tirado en el suelo y rodeado en una especie de aquelarre por los actores, que dirigen sus caras desfiguradas con gestos imposibles al objetivo. “Hacer reír a la gente y reírnos de nosotros mismos, ése es el espíritu del grupo”, comenta risueño Anxo Baranga (Córgomo- Vilamartín de Valdeorras, 1956), el director y alma máter de Furafollas.
Furafollas Agrupación Teatral 